نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

درمان کودکان بیش فعال با بازی درمانی

درمان کودکان بیش فعال شیوه‌های متنوعی دارد، که دارودرمانی از اصلی‌ترین شیوه‌ی درمان این اختلال است.

سایر شیوه‌ها نیز به عنوان مکمل در کنار دارو به کار می‌روند. بازی درمانی هم که یکی از زیر شاخه‌های کاردرمانی است، به عنوان یکی از درمان‌های مکمل و موثر مطرح است.

در مطلب قبل درباره سایر روش‌های درمان بیش فعالی صحبت کردیم، که در مقاله درمان بیش فعالی می‌توانید آن را مطالعه کنید.

در اختلال بیش فعالی معمولاً کودکان تحرک بسیار زیادی دارند و بیش از اندازه جنب و جوش می‌کند. تحرک بالا و مصرف انرژی زیاد کودک باعث دردسرهایی برای خود و اطرافیانش در خانه و مدرسه می‌شود.

کودک بیش‌فعال معمولاً تمامی انرژی خود را صرف جنب و جوش می‌کنند، تا جایی که دیگر توان و زمانی برای کارهای دیگر مانند یادگیری، آموزش مهارت‌ها، انجام تکالیف مدرسه و… ندارند.

به علاوه کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی مهار واکنش‌های خود به خودی را برای کودکان دشوار می‌کند، واکنش‌هایی که می‌تواند همه چیز از جمله حرکت، گفتار و گوش دادن را تحت تأثیر قرار دهد. در واقع آنها نه که نخواهند، بلکه نمی‌توانند جلوی تحرک زیاد خود را بگیرند.

از طرفی در برخی از این کودکان نقص توجه نیز دیده می‌شود، پس اگر به موقع درمان نشوند ممکن است به سمت ترک تحصیل و مسیرهای انحرافی کشیده شوند. بنابراین درمان این کودکان بسیار ضروری به نظر می‌رسد.

بازی درمانی به عنوان یک روش درمانی مکمل در کنار دارو به کار می رود. البته در موارد خفیف گاهی برای درمان کودکان بیش فعال نیازی به مصرف دارو هم نیست.

زیرا بررسی‌ها نشان داده که برخی از فعالیت‌ها و بازی‌ها تأثیر مستقیمی در کاهش و یا درمان اختلال بیش فعالی دارد. در این مطلب به صورت کوتاه با درمان کودکان بیش فعال به روش بازی درمانی آشنا می‌شوید.

درمان کودکان بیش فعال با بازی درمانی

معمولاً والدین از کاربرد داروهای روان‌پزشکی برای کودکان خود نگرانی خاصی دارند. چه بسا دارو درمانی تنها اثر مقطعی داشته باشد.

در نتیجه کار بر روی درمان‌های روانشناختی و غیر دارویی ضروری به نظر می‌رسد و بازی درمانی یکی از روش‌های درمانی بسیار موثر، برای کودکان بیش فعال است.

بازی، می‌تواند به عنوان نوعی ابزار کار آمد در تشخیص و درمان اختلالات روانی کودکان مؤثر باشد.

اختلال بیش فعالی و عدم توجه (ADHD) نوعی اختلال رفتاری رشدی است که بر اساس آن، کودک توانایی دقت و تمرکز بر موضوعات را ندارد و یادگیری در او به کندی انجام می‌شود.

کودک پیش فعال، معمولاً یک بازی یا یک فعالیت را تا آخر به سرانجام نمی‌رساند و در نیمه راه رها می‌کند. اما به هر حال کودکان در سن مدرسه، برای یادگیری درس‌های خود و انجام تکالیف شان، نیازمند حدی از توجه و تمرکز هستند.

اگر کودک نتواند توجه و تمرکز خود را کنترل کند، در یادگیری و انجام تکالیف خواندن، نوشتن و ریاضی دچار مشکل می‌شود.

بازی‌هایی مثل پازل، شطرنج، معما، بازی‌های ساختنی و غیره یک تمرین عالی برای مغز است. این‌ها گزینه‌های جذاب برای بچه‌های بیش‌فعال است زیرا باعث می‌شود آنها در یک مکان بنشینند و تمرکز کنند.

بازی پازل موجب تمرکز مبتلایان به این اختلال می‌شود، بنابراین استفاده از پازل‌ها می‌تواند مشکل عدم یادگیری در این کودکان را که بخشی از آن به عدم تمرکز مربوط شود برطرف کند.

راه رفتن بر روی تخته‌های تعادلی، مسدود کردن نخود و لوبیا و تشکیل خانه شیوه‌های دیگری برای تقویت تمرکز و یادگیری در این کودکان محسوب می‌شود.

استفاده از مداد رنگی و نقاشی، راه دیگری برای درمان اختلال بیش فعالی و فقدان توجه است. باید از بازی‌ها و شیوه‌های کم خطر در درمان کودکان بیش فعال استفاده کرد چرا که آنها دچار نقص توجه هستند و بازی‌هایی که نیاز به توجه دارند را نمی‌توانند انجام دهند.

همچنین می‌توان برای بالا بردن تمرکز و دقت این کودکان یک صفحه حاوی مطلبی ورزشی به کودک بدهیم و از او بخواهیم تا دور تمام کلمات «توپ» خط بکشد.

علاوه بر این درمان کودکان بیش فعال برای کنترل انرژی مبتلایان به این اختلال باید، از ورزش‌هایی که پریدن در آن‌ها زیاد است استفاده کنیم.

برای درمان بیش فعالی کودک با بازی می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:

  • بازی‌ها و فعالیت‌هایی که با هدف یکپارچه سازی حسی و همچنین تعدیل پر حرکتی صورت می‌پذیرد که شامل ۱۰ فعالیت جداگانه است.
  • بازی‌ها و فعالیت‌هایی جهت افزایش تحمل شامل ۳ فعالیت می باشد.
  • بازی‌ها و فعالیت‌هایی جهت افزایش خود کنترلی شامل ۴ فعالیت.
  • بازی و فعالیت جهت افزایش توجه و تمرکز شامل ۳ فعالیت.
  • مطالعات حاکی از این است که بازی درمانی باعث کاهش معنی دار شدت علائم بیش فعالی همراه با کمبود توجه، بیش فعالی، کمبود توجه، خطاهای پاسخ دهی و افزایش معنی دار زمان پاسخ دهی می‌شود.

در واقع می‌توان از بازی درمانی به عنوان یک روش درمانی موثر برای کودکان و نوجوانان مبتلایان به ADHD بهره برد.

بلین به بررسی تاثیر بازی درمانی شناختی رفتاری در حل مشکلات مبتلایان به ADHD پرداخت که نتایج وی نیز حاکی از تاثیر معنادار بازی درمانی در بهبود مشکلات ناشی از این اختلال بود.

مور نیز به منظور افزایش مهارت کودکان مبتلا به ADHD از نوعی تمرین چشمی شبه بازی استفاده نمود. نتایج آن نشان داد که با گذشت زمان، تکانش‌گری چشم‌های این کودکان کاهش یافته، تمرکز و توجه افزایش داشته و مهارت‌های گوش دادن در این کودکان بهتر می‌گردد

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

درمان بیش فعالی در کودکان با رفتار درمانی

درمان بیش فعالی در کودکان

درمان بیش فعالی در کودکان شیوه‌های متفاوتی دارد که رفتار درمانی یکی از شیوه‌های مهم آن است، که به عنوان مکمل در کنار دارو و سایر روش‌های درمانی به کار می‌رود.

در مطلب قبل درباره انواع روش‌های درمان بیش فعالی صحبت کردیم، که در مقاله درمان بیش فعالی می‌توانید آن را مطالعه کنید. در این مطلب نیز به صورت مختصر شما را با درمان بیش فعالی  در کودکان به شیوه رفتار درمانی آشنا می‌کنیم.

اگر کودک شما بیش فعال است و پزشک برای او تشخیص بیش فعالی داده است، لازم است که تمام موارد کمک کننده به کودک را بشناسید.

همانطور که می‌دانید دارو درمانی فقط یکی از روش‌های کنترل و درمان اختلال بیش فعالی محسوب نمی‌شود، بلکه راه‌های درمان متفاوتی برای درمان و کنترل این اختلال وجود دارد.

برخی از آنها همزمان با مصرف دارو و برخی دیگر بدون نیاز به مصرف دارو کاربرد دارد. درمان بیش فعالی در کودکان با رفتار درمانی نیز یکی از روش‌های موثر و مکمل در کنار دارو است.

نحوه رفتار با کودکان بیش فعال بسیار حساس است و باید سنجیده و تحت کنترل باشد. اگر کودکتان بیش فعال است و به شما نیاز دارد، کار خود را کنار بگذارید و به او گوش دهید. گاهی اوقات نیز بهتر است کمی توجه خود را از او بردارید و به او اعتماد کنید.

 

درمان بیش فعالی در کودکان

اقدام برای درمان کودکان بیش فعال مسئله بسیار مهمی است. چرا که اگر درمان اختلال بیش فعالی در سن مناسب صورت نگیرد، علائم این اختلال تا دوران بزرگسالی همراه شخص خواهد بود.

در مواردی دیده شده که علائم این اختلال قبل از دوران بلوغ یا اوایل دوره بزرگسالی رفع شده اند، اما در بیش از نیمی از موارد این اختلال همچنان باقی مانده و فقط علائم آن تغییر می‌کند.

درمان خود به خودی این اختلال قبل از سن ۱۲ سالگی بعید به نظر می رسد و حتماً نیاز است که این کودکان تحت نظر پزشک متخصص درمان شوند.

می‌توان گفت درمان بیش‌فعالی در کودکان ترکیبی از روش‌های دارو درمانی، رفتار درمانی و کار درمانی است، که از نظر کارشناسان سن طلایی درمان افراد مبتلا تا قبل از ۱۲ سالگی است. همچنین استفاده از رژیم غذایی مناسب نیز باعث کاهش علائم این اختلال می‌شود.

اختلال بیش فعالی از نظر شدت و ضعف انواع مختلفی دارد که باعث شده روش درمانی برای هر کودک نسبت به دیگری متفاوت شود. بنابراین تعیین مدت زمان قطعی برای درمان این اختلال در کودکان کار درستی نبوده و تایید نمی‌شود.

والدین و معلم کلاس درس، نقش مهمی را در کمک به کودک بیش فعال برای یادگیری او و تشخیص و تنظیم رفتارش دارند. والدین می توانند اهداف کوچک قابل اداره کردن به کودکشان بدهند، مانند نشستن سر میز شام برای حداقل ۱۰ دقیقه، گرچه برای دستیابی به آن نیز باید پاداشی به او بدهند.

همینطور آموزگار با فرستادن کارت گزارش به خانه و اطلاع به والدین که آیا کودک امروز در مدرسه، به اهداف رفتاری‌اش رسیده هست یا خیر، کمک بزرگی به والدین خواهند کرد.

پیشنهاد میکنیم ان مقاله را مطاعه کنید: درمان بیش فعالی کودکان با روان درمانی

 

درمان بیش فعالی در کودکان با رفتار درمانی

درمان بیش فعالی در کودکان با رفتار درمانی که به عنوان تغییر رفتار یا درمان رفتاری–شناختی نیز شناخته می‌شود، یک درمان بسیار موفق برای کودکان با اختلال کم توجهی بیش فعالی می‌باشد.

این کار به ویژه برای کودکانی مفید است که داروهای محرک را مصرف می‌کنند و حتی ممکن است به شما اجازه دهند که میزان مصرف دارو را کاهش دهید.

رفتار درمانی اغلب اوقات بر شناسایی افکار کودک و تلاش برای تغییر برخی از آنها متمرکز می‌شود. این درمان شامل تقویت رفتارهای مورد نظر از طریق پاداش و تعریف و کاهش رفتارهای مشکل با تنظیم محدودیت‌ها و عواقب است.

مثلاً یک مداخله ممکن است این باشد که معلم به کودکی پاداش می‌دهد، به دلیل اینکه قبل از اینکه صحبت کند انگشت خود را بالا گرفته است.

تحقیقات نشان داده درمان بیش فعالی در کودکان با رفتار درمانی بخش مهمی از درمان برای این کودکان را تشکیل می‌دهد و باعث بهبود وضعیت تفکر کودک شده و مانع انجام کارهای بدون فکر و ناگهانی در وی می‌شود. هدف از رفتار درمانی، یادگیری یا تقویت رفتارهای مثبت و از بین بردن رفتارهای ناخواسته و مشکل ساز است.

این نوع درمان نه تنها توانایی کودکان را برای کنترل توجه و تمرکز در مدرسه افزایش می‌دهد، بلکه روابط آن‌ها را در خانواده و دوستانشان بسیار تحت تاثیر قرار می‌دهد. درمان رفتاری شامل تمرینات رفتاری برای خانواده، خود کودک و حتی معلمان در مدرسه می‌باشد.

رفتار درمانی هم می‌تواند به عنوان درمانی جایگزین باشد، که در تعداد زیادی از بیمارانی که به محرک‌ها پاسخ ندادند و یا تمایل به استفاده دارو ندارند به کار می‌رود. همچنین می‌تواند در تعدادی از بیماران نیز به عنوان درمان کمکی در کنار درمان دارویی از رفتار درمانی استفاده می‌شود.

شواهد نشان دهنده مفید بودن رفتار درمانی برای زیرگروه خاصی از بیماران با اختلال بیش فعالی یا نقص توجه در کودکان می‌باشد، به عنوان مثال کودکانی که روابط ضعیف با والدین خود دارند و یا مخالفت و خشونت زیادی در خانواده دارند.

معمولاً رفتار درمانی چنانچه به طور همزمان با دارو درمانی انجام گیرد، نتیجه بهتری داشته و اختلال بهتر کنترل می‌شود. درمانگر رفتاری – شناختی به طور کلی به این ۳ مورد می پردازد:

۱٫    تنظیم برنامه‌های تغییر رفتاری در مدرسه، کار، و خانه

۲٫    تعیین اهداف مشخص برای رفتار و موفقیت

۳٫    به خانواده‌ها و آموزگاران کمک می‌کنند تا جایزه‌ها و نتایج خود را حفظ کنند.

 

آموزش کودکان در رفتار درمانی:

در روش درمان بیش فعالی در کودکان با رفتار درمانی، درمانگر با کودک همکاری می‌کند تا او رفتارهای جدیدی یاد بگیرد. این رفتارها می‌تواند جایگزین رفتارهایی شوند که معمولاً برای کودک دردسر ساز و گاهی مشکل آفرین می‌شود.

هم چنین ممکن است درمانگر به کودک بیاموزد، که چگونه احساسات خود را به نحوی بیان کند که برای دیگران و خود او مشکلی به وجود نیاید.

 

رفتار درمانی برای والدین

بخشی از رفتار درمانی آموزش به والدین کودکان بیش فعال می‌باشد. در این روش والدین مهارت‌های جدیدی می‌آموزند یا مهارت‌های موجود در خود را برای آموزش، راهنمایی و مدیریت رفتار فرزندشان تقویت می‌کنند.

معمولاً والدین به صورت گروهی در کلاس‌هایی که تشکیل می‌شود شرکت کرده و یا به طور خصوصی با یک روان درمانگر ملاقات می‌کنند تا علائم بیش فعالی و نحوه صحیح برخورد با رفتارهای کودک را بهتر بشناسند.

تحقیقات نشان می‌دهد که آموزش والدین علاوه بر درمان بیش فعالی در کودکان، موجب تقویت رابطه والدین و فرزند و هم چنین کاهش چشم گیر مشکلات کودکان می گردد.

این کلاس‌ها باعث می‌شود که والدین نحوه صحیح رفتار با کودک را بیاموزند و بنابراین روابط والدین با کودک بهتر شده و در نتیجه رفتارهای وی بهتر مدیریت شوند.

 

رفتار درمانی برای معلمان

معلمان و مربیان نیز باید آموزش‌های لازم را در زمینه برخورد با کودکان دچار بیش فعالی ببینند. در صورتی که کودک شما دچار اختلال بیش فعالی است، بهتر است قبل از ثبت نام در مدرسه یا کودکستان با مربی صحبت کنید تا بدانید آیا وی نسبت به این اختلال و نحوه برخورد با آن آگاهی کافی دارد یا خیر.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

والدین با کودکان بیش فعال چگونه رفتار کنند؟

کودکان بیش فعال

کودکان بیش فعال معمولا به خاطر شیطنت، جست و خیز و سرو صدای بیش از اندازه‌ای که در خانه تولید می کنند، توسط والدین تنبیه یا توبیخ می شوند. این کودکان به دلیل شرایطی که دارند معمولا در مدرسه و در بین فامیل یا دوستان خود نیز مورد سرزنش واقع می شوند. به همین دلیل این کودکان سرخورده شده اعتماد به نفس پایینی دارند و حتی ممکن است افسرده شوند.

به همین دلیل والدین باید بدانند با کودکان بیش فعال چگونه رفتار کنند، تا این کودکان زندگی نرمال داشته و در آینده پیشرفت کنند.

در مطلب قبل درباره روش‌های اصلی درمان بیش فعالی صحبت کردیم، که در مقاله درمان بیش فعالی می توانید آن را مطالعه کنید. در این مطلب به ذکر برخی از نکاتی می پردازیم، که به برخورد صحیح والدین با کودکان بیش فعال کمک می کند.

اوتیسم

تنبیه راه درمان کودک بیش‌فعال نیست،‌ واکنش های کودک بیش‌فعال عمدی و ارادی نیست و ‌والدین به جای تنبیه فرزند بیش‌فعال خود باید رفتارهای خوب او را مورد توجه قرار بدهند .

کودکان بیش فعال معمولا به صورت تکانشی عمل می کنند و توانایی لازم برای برنامه ریزی و سازمان دهی کارهای خود را ندارند. برآورده کردن خواسته های این کودکان و کنترل و نظارت بر فعالیت های آن ها دغدغه بسیاری از والدین می باشد.

والدین با ایفای مناسب نقش خود، حمایت ها و آموزش های لازم نقش کلیدی در درمان کودکان بیش فعال بازی می کنند. درمان پزشکی با تجویز دارو تنها برخی علائم را کاهش می دهد.

اما برای درمان کودکان بیش فعال درمان دارویی به همراه دریافت مشاوره کودک و اتخاذ سبک تربیتی متناسب با ویژگی های کودکان بیش فعال، آن ها را برای زندگی مستقل در بزرگسالی آماده خواهد کرد.

آموزش والدین در رفتار درمانی

در این روش والدین مهارت های جدیدی می آموزند یا مهارت های موجود در خود را برای آموزش، راهنمایی و مدیریت رفتار فرزندشان تقویت می کنند.

تحقیقات نشان می دهد که آموزش والدین علاوه بر درمان بیش فعالی در کودکان، موجب تقویت رابطه والدین و فرزند و هم چنین کاهش چشم گیر مشکلات کودکان می گردد.

نکته مهم در برخورد با این کودکان این است که والدین و معلم‌ها باید در قبال ایشان صبوری بیشتری داشته باشند و در عین حال به ایشان کمک کنند که بویژه در مدیریت زمان عملکرد بهتری داشته باشند.

بسیار دیده می‌شود که این کودکان بی‌گناه، به جرم اختلالی که خود تقصیری در آن ندارند مورد شماتت و گاه متاسفانه تنبیه شدید توسط بزرگ‌ترها قرار می‌گیرند. این در حالی است که مطالعات مختلف نشان می‌دهند تنبیه بدنی نه‌تنها تاثیر مفیدی بر کودک و تغییر رفتار وی ندارد بلکه می‌تواند سبب مشکلات جدی در روان وی شود.

والدین این کودکان باید توجه کنند، کودکان آن‌ها کاری را انجام می‌دهند که آن‌ها انجام می‌دهند و اولین الگو برای کودک خود هستند، اگر والدین الگوی رفتاری خوبی داشته باشند کودکانشان رفتار بهتری خواهند داشت.

همچنین والدین باید احساساتشان را به کودک بیش فعال خود نشان دهند این احساس اگر صادقانه باشد کودک متوجه می‌شود رفتاری که انجام داده است چه تأثیری از لحاظ احساسی در والدین دارد، به‌طور مثال اگر از کودک خود ناراحت یا خوشحال هستید نشان دهید.

والدین باید کودک خود را به کار خوب تشویق کنند و به گونه‌ای با کودک رفتار کنند که کودک پی ببرد رفتاری که انجام داده خوب است یا نه، اگر خوب است تشویق و اگر بد است تنبیه شود، ولی نه تنبیه بدنی. لازم به ذکر است والدین باید کودک را در آغوش بگیرند و یا به صورت کلامی به کودک محبت کنند.

آنها باید شنونده خوبی برای کودک خود باشند اظهار کرد: والدین این کودکان سعی کنند به قولی که به آن‌ها می‌دهند عمل کنند اگر گفتند بعد از انجام تکالیفت به پارک می‌رویم حتماً به وعده خود عمل کنند. همچنین این کودکان متوجه وسایل با ارزش والدین خود نیستند به همین دلیل اشیاء با ارزش (تلفن همراه و…) را از دسترس این کودکان دور کنید.

والدین این کودکان باید توجه داشته باشند بر سر این کودکان داد و فریاد نزنند و اگر خواسته‌ای از کودک دارید به صورت مثبت و آسان، در حد فهم و درک کودک مطرح کنید تا کودک متوجه انتظاری که از او دارید شود. به کودک خود که مبتلا به اختلال بیش فعالی است مسئولیت دهید، این مسئولیت دادن باعث می‌شود کودک یاد بگیرد مسئولیت رفتار خود را در درون خانواده و جامعه بپذیرد.

شایان ذکر است والدین هر تذکر را یک بار به کودک خود گفته و به کودک فرصت شروع به حرکت دهند، انتقاد دائم باعث خستگی کودک و والد می‌شود.

روز جهانی اوتیسم

رفتار والدین با کودکان بیش فعال

در ادامه به بیان راه ها و آموزشهایی که والدین با یادگیری آن می توانند به درمان کودک بپردازند. از آنجایی که بیش فعالی بیماری پیچیده ای هست و افرادیکه به این بیماری دچار می شوند، مانند هم نیستند پس ارائه راهکاری موثر برای همه کودکان سخت است.

اما بعضی از راهکارها و نکته های زیر می تواند به ایجاد فضایی مناسب برای درمان کودک موثر باشد.

o به کودکتان محبت و مهربانی کنید،‌ کودکان به اینکه به آنها توجه و محبت شود و آنها را تحسین کنند، نیاز دارند. این ابراز محبت می تواند هم به شکل بیان زبانی و هم به شکل لبخند، بغل کردن و نوازش محبت آمیز باشد.

o در روز وقتی را برای آشنایی و صحبت با کودکتان بگذارید. سعی کنید این مدت فقط شما پیش او باشید و کودکان دیگر یا افراد دیگر مزاحم شما نشوند. در این مدت سعی به درک و تمرکز بر روی نقاط مثبت کودکتان کنید.

o راههای برای افزایش عزت نفس کودکتان بیابید. کودکانی که دچار بیش فعالی هستند، معمولا در کارهای هنری و رزمی بهتر عمل می کنند. سعی کنید آنها را در کلاسهایی که دوست دارند ثبت نام کنید. توجه داشته باشید که بیشتر از حد توان فرزندتان از او انتظار نداشته باشید.

o برای وی محیطی مربوط و مختص خودش بسازید و آنجا را به شکلی خاص و قابل تشخیص برای کودک سازماندهی کنید.

o موقع حرف زدن با فرزندتان آرام و شمرده صحبت کنید و هنگام صحبت با وی ارتباط چشمی برقرار نمایید.

o برنامه منظمی برای خواب، استراحت و غذا خوردن کودکان بیش فعال تنظیم کنید. کودکانی که دچار بیش فعالی هستند، به سختی می توانند خود را با تغییرات تطبیق دهند. اگر مجبورید تغییری ناگهانی در زندگی بدهید، حتما از قبل کودکتان را برای آن آماده کنید و درباره‌ تغییر از قبل به او اطلاع دهید.

پیشنهاد میکنیم این مقاله را مطالعه کنید علائم و نشانه های تشخیص اوتیسم در بزرگسالان

o از استراحت کافی کودکانتان مطمئن شوید، خستگی علائم بیش فعالی را بدتر می کند.

o از موقعیت های ناراحت کننده برای کودکتان تا آنجا که می توانید دوری کنید. نشستن در سخنرانی های طولانی و یا خرید در فروشگاههای بزرگ و گیج کننده برای کودک، بعضی از انواع این موقعیت هاست.

o از تنبیه ها و دعواهای آرام، کوتاه و تاثیر گذار استفاده کنید. مانند قهری کوتاه مدت (البته اینقدر که کودک متوجه کارش بشود).

o انرژی‌ اضافه‌ کودکان بیش فعال باید از طریق‌ فعالیت‌های‌ مثبت، از جمله‌ ورزش‌ کردن، مصرف‌ شود. بهتر است‌ آنها را برای‌ بازی‌ به‌ زمین‌های‌ بزرگ‌ برد و اجازه‌ داد که‌ به‌ فعالیت‌های‌ لذتبخش‌ بپردازند.

یا این‌ که‌ روزانه‌ برای‌ پیاده‌ روی‌ آنها را از خانه‌ خارج‌ کرد. در منزل‌ نیز بایستی‌ مسئولیت‌هایی‌ که‌ از لحاظ‌ جسمی‌ قدری‌ بچه‌ها را خسته‌ می‌ کند به‌ آنها بسپاریم‌ تا به‌ این‌ وسیله‌ انرژی‌ بیش‌ از حد آنان‌ گرفته‌ شود. البته‌ خوب‌ است‌ گاهی‌ برای‌ انجام‌ این‌ مسئولیت‌ها جوایزی‌ هم‌ در نظر بگیریم.

o به‌ خاطر داشته‌ باشیم‌ این‌ کودکان‌ را به‌ هیچ‌ وجه‌ کتک‌ نزنیم؛ زیرا رفتارهای‌ انتقام ‌جویانه‌ از آنها سر خواهد زد. بهتر است‌ با آنان مؤدبانه‌ و با محبت‌ صحبت‌ کنیم. البته‌ در برخورد با سایر کودکان‌ نیز داشتن‌ رفتاری‌ مهرآمیز و عاری‌ از خشونت‌ لازم‌ است

o صبور باشید. زمانی که با کودکتان برخورد می کنید، حتی زمانی که وی خارج از کنترل است، صبور باشید. صبر و آرامش شما می تواند به کودکتان هم در آرام شدن کمک کند.

o گروهی‌ از موادغذایی‌ – از جمله‌ کاکائو، شکلات، قهوه، نسکافه، نوشابه‌های‌ رنگی‌ و تنقلات – باعث‌ تحریک ‌پذیری‌ می‌شوند و لازم‌ است‌ تا حد امکان‌ از دادن‌ آنها به‌ کودکان بیش فعال خودداری‌ شود.

o خواب‌ شبانگاهی‌ این‌ کودکان‌ موضوع‌ مهمی‌ است؛ آنها باید شب‌ها زودتر به‌ رختخواب‌ بروند. بهتر است‌ والدین‌ برنامه‌ خانواده‌ را به‌ گونه‌ ای‌ مناسب‌ تنظیم‌ کنند و به‌ هر طریق‌ ممکن‌ به‌ کودک‌ بفهمانند این‌ یکی‌ از قوانین‌ خانواده‌ اوست‌ که‌ شب‌ها تا دیروقت‌ بیدار نماند. در همین‌ زمینه‌ توصیه‌ می‌ شود کودک‌ از وسایلی‌ چون‌ کامپیوتر و تلویزیون‌ به‌ صورت‌ افراطی‌ استفاده‌ نکند

o چنانچه‌ کودک‌ بیش ‌فعال‌ از لحاظ‌ توجه‌ و تمرکز بسیار مشکل‌ داشته‌ باشد و رفتارهای‌ او موجب‌ اذیت‌ و آزار فراوان‌ شود، بهتر است‌ با روان پزشک‌ کودک‌ و نوجوان‌ مشورت‌ شود تا به‌ صلاحدید او کودک‌ مقداری‌ داروی‌ اختصاصی‌ این‌ اختلال‌ را مصرف‌ کند.

o در درمان کودک واقع بین باشید و انتظار درمان یک شبه را نداشته باشید. برای درمان کودکتان برنامه طولانی مدت بریزید.

o به خودتان استراحت بدهید، اگر شما خسته و تحت فشار باشید، تاثیر کمتری در درمان کودک دارید.